gavel ECLI:NL:RBGEL:2023:2559 Rechtbank Gelderland , 04-05-2023 / AWB - 22 _ 4877

in de zaak tussen

en

In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiser tegen de uitspraak op bezwaar van verweerder van 28 april 2022.

Verweerder heeft aan eiser voor het jaar 2017 een aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (IB/PVV), met aanslagnummer [aanslagnummer], opgelegd, berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 106.328. Gelijktijdig is bij beschikking belastingrente (€ 1.551) in rekening gebracht.

Verweerder heeft het bezwaar van eiser ongegrond verklaard en de aanslag IB/PVV over het jaar 2017 daarbij gehandhaafd.

Eiser heeft daartegen tijdig beroep ingesteld.

Verweerder heeft op het beroep gereageerd met een verweerschrift.

De rechtbank heeft het beroep op 3 april 2023 op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: eiser, de gemachtigde van eiser en namens een opdrachtgever van eiser [naam 1]. Namens verweerder zijn [naam 2] en [naam 3] verschenen. Beide partijen hebben pleitnota’s voorgedragen en overgelegd.

13. De rechtbank beoordeelt of de door eiser gerealiseerde inkomsten moeten worden aangemerkt als winst uit onderneming of, zoals verweerder stelt, als resultaat uit overige werkzaamheden. Tussen partijen is niet in geschil dat geen sprake is van een dienstbetrekking en ook niet van een fictieve dienstbetrekking.

13. Volgens de definitie in de wet is belastbaar resultaat uit overige werkzaamheden het gezamenlijke bedrag van het resultaat uit een of meer werkzaamheden die geen belastbare winst of belastbaar loon genereren². Alvorens aan resultaat uit overige werkzaamheden wordt toegekomen dient eerst te worden beoordeeld of sprake is van belastbare winst uit onderneming. Onder een onderneming moet worden verstaan een duurzame organisatie die erop is gericht met behulp van arbeid en veelal kapitaal deel te nemen aan het maatschappelijk verkeer met het oogmerk winst te behalen. Volgens vaste jurisprudentie dienen bij de beoordeling van winst uit onderneming verschillende elementen gewogen te worden, zoals de duurzaamheid en de omvang van de werkzaamheden, de grootte van de bruto baten, het lopen van (ondernemers)risico, de winstverwachting en het aantal opdrachtgevers³.

16. De rechtbank is van oordeel dat eiser aannemelijk heeft gemaakt dat in 2017 bij hem sprake is geweest van een onderneming, zodat het resultaat daaruit moet worden behandeld als winst uit onderneming. De rechtbank acht van belang dat eiser duurzaam werkzaamheden heeft verricht voor opdrachtgevers en dat hij de werkzaamheden ook langdurig heeft verricht. Er was dus sprake van een continuïteitsstreven. De werkzaamheden waren bepaald niet incidenteel van aard. Ook heeft eiser de werkzaamheden fulltime verricht met flinke bruto opbrengsten tot gevolg. De omvang van de werkzaamheden en de omvang van de baten waren dus ook groot. Deze elementen wegen zwaar bij de beoordeling van het verschil tussen winst uit onderneming en resultaat uit overige werkzaamheden, waar het in deze procedure om gaat. Verder is van belang dat eiser voor drie opdrachtgevers verschillende werkzaamheden heeft verricht. De stelling van verweerder dat twee van de drie opdrachtgevers een fiscale eenheid voor de vennootschapsbelasting vormen, waardoor de drie opdrachtgevers volgens hem in feite tellen als één opdrachtgever, vindt geen steun in het recht. Een dergelijke rechtsregel bestaat niet. Ook het gegeven dat de drie opdrachtgevers op hetzelfde adres gevestigd zijn, kan niet tot het oordeel leiden dat sprake is van één opdrachtgever in plaats van drie opdrachtgevers. Gelet op de toelichting van eiser en de heer [naam 1] ter zitting acht de rechtbank aannemelijk dat het werkelijk gaat om drie verschillende vennootschappen die verschillende activiteiten verrichten en dat de werkzaamheden van eiser voor deze vennootschappen ook verschillend waren. De gelieerdheid tussen deze vennootschappen is dan niet relevant voor de beoordeling van het ondernemerschap van eiser. De verwijzing van verweerder naar het arrest van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden in eisers zaken over de jaren 2010-2013, waarin het hof op basis van de feiten en omstandigheden heeft geoordeeld dat sprake was van één opdrachtgever en een fictieve dienstbetrekking, leidt ook niet tot een ander oordeel. Het Gerechtshof heeft in zijn uitspraak in het midden gelaten of sprake was van winst uit onderneming, omdat toen sprake was van een fictieve dienstbetrekking. In de procedure bij het Gerechtshof was bovendien sprake van een andere situatie dan die nu voorligt. Eiser is, in tegenstelling tot de jaren 2010 tot en met 2013 waarin sprake was van een managementovereenkomst met één vennootschap en van totaalfacturen, voor 2017 met iedere opdrachtgever afzonderlijk een overeenkomst van opdracht aangegaan, heeft in deze overeenkomsten de fictieve dienstbetrekking uitgesloten en heeft voor zijn werkzaamheden afzonderlijke facturen aan de opdrachtgevers gestuurd. De suggestie van verweerder dat de verandering ten opzichte van de eerdere jaren gekunsteld is, volgt de rechtbank niet. Ter zitting heeft de heer [naam 1] uitgelegd dat in de periode 2010 tot en met 2013 ook al sprake was van drie opdrachtgevers, maar dat door de procedure over die jaren juist duidelijk is geworden dat de afspraken juridisch onhandig waren vormgegeven, met alle vervelende gevolgen van dien. Vanaf 2014 is de situatie dus juist juridisch in overeenstemming gebracht met hoe het werkelijk was. De rechtbank acht deze verklaring geloofwaardig. Hierbij past ook dat eiser in het voorjaar van 2020 in loondienst is getreden van [C 2], omdat hij vanaf dat moment niet langer werkzaamheden verrichtte voor de andere twee opdrachtgevers.

16. De stellingen van verweerder over het ondernemersrisico, dat volgens hem ontbreekt, zijn ook geen reden om te oordelen dat sprake is van resultaat uit overige werkzaamheden. Eiser liep in voldoende mate ondernemingsrisico, omdat zijn overeenkomsten van opdracht met een opzegtermijn van twee maanden konden worden opgezegd en omdat eiser ook debiteurenrisico liep in geval van tegenvallende resultaten of faillissement van de opdrachtgevers. Bovendien liep hij risico bij ziekte en arbeidsongeschiktheid. De omstandigheid dat eiser in 2015 voor 1% aandeelhouder is geworden van [C 2] maakt ook niet dat het ondernemingsrisico ontbrak. Dat eiser een extra beloning ontving bij het behalen van een bepaald resultaat is een afspraak die is gemaakt in het kader van de beloning voor zijn opdracht en heeft niets te maken met het al dan niet lopen van ondernemersrisico. Deze argumenten van verweerder passen meer in een betoog dat sprake is van een dienstbetrekking, maar in deze zaak heeft verweerder dat standpunt juist niet ingenomen.

16. Omdat de rechtbank tot het oordeel komt dat sprake is van winst uit onderneming, behoeven de overige beroepsgronden met betrekking tot het vertrouwensbeginsel geen bespreking meer.

19. Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond. De aanslag dient verminderd te worden tot een bedrag berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 92.622 (overeenkomstig de door eiser ingediende aangifte IB/PVV over het jaar 2017). De bij de aanslag opgelegde beschikking belastingrente dient dienovereenkomstig te worden verminderd.

19. De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiser in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.970 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift met een waarde per punt van € 296, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 837 en een wegingsfactor 1). Van overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten is de rechtbank niet gebleken.

19. Omdat de rechtbank het beroep gegrond verklaart, geeft de rechtbank verweerder de opdracht om het door eiser betaalde griffierecht aan hem te vergoeden.

De rechtbank:

Deze uitspraak is gedaan door mr. F.M. Smit, rechter, in aanwezigheid van mr. M.I. Knol, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op

Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:

Als het een Rijksbelastingzaak betreft (dat is een zaak waarbij de Belastingdienst partij is), kunt u digitaal beroep instellen via www.rechtspraak.nl. Daar klikt u op “Formulieren en inloggen”. Hoger beroep instellen kan eventueel ook nog steeds per brief op de hierna vermelde wijze.

Betreft het een andere belastingzaak (bijvoorbeeld een zaak waarbij een heffingsambtenaar van een gemeente of een samenwerkingsverband partij is), dan kan het hoger beroep uitsluitend worden ingesteld door verzending van een brief aan het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem.

Bij het instellen van het hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen: