Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 29-05-2017, ECLI:NL:GHARL:2017:4472, WAHV 200.196.966

1. Ingevolge het bepaalde in artikel 14 van de WAHV kan tegen de beslissing van de kantonrechter hoger beroep bij het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden worden ingesteld, indien de opgelegde administratieve sanctie bij die beslissing meer bedraagt dan € 70,- of indien de kantonrechter het beroep niet-ontvankelijk heeft verklaard om reden dat niet (tijdig) zekerheid is gesteld. De aan de betrokkene opgelegde sanctie bedraagt € 55,- en het beroep is niet-ontvankelijk verklaard om reden dat geen beroepsgronden zijn ingediend. Op grond hiervan dient het hoger beroep van de betrokkene niet-ontvankelijk te worden verklaard.

2. De gemachtigde van de betrokkene voert aan de kantonrechter het beroep ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard. Noch de betrokkene, noch de gemachtigde van de appellant hebben enige brief ontvangen om de beroepsgronden aan te vullen. Er is in strijd gehandeld met het bepaalde in art. 6:5 en 6:6 Algemene wet bestuursrecht. De beslissing van de kantonrechter dient te worden vernietigd, alsook de beslissing van de officier en de inleidende beschikking, en het hof dient te doen wat de rechtbank had behoren te doen. Daartoe worden gronden aangevoerd.

3. De bezwaren komen er in de kern op neer dat de kantonrechter een onjuiste beslissing heeft genomen. Dit vormt geen reden tot doorbreking van het appelverbod. De omstandigheid dat de aan de betrokkene opgelegde "criminal charge" aldus inhoudelijk niet kan worden getoetst door een rechterlijke instantie doet hieraan niet af. Artikel 6, eerste lid, van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden geeft daarop, in zaken als deze, geen aanspraak. Gelet hierop dient het hoger beroep niet-ontvankelijk te worden verklaard.

4. Nu de betrokkene niet in het gelijk wordt gesteld, zal het hof het verzoek tot vergoeding van kosten afwijzen.