Gerechtshof 's-Gravenhage, 02-03-2010, BM1096, BK-09-00545

GERECHTSHOF TE 's-GRAVENHAGE

1. Aanslag, bezwaar en geding in eerste aanleg

1.1. Aan belanghebbende is door de Inspecteur, de voorzitter van het managementteam van de Belastingdienst [P], voor het jaar 2005 een aanslag in de inkomstenbelasting en de premie volksverzekeringen opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van nihil en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 275.

1.2. Bij uitspraak op het door belanghebbende gemaakte bezwaar heeft de Inspecteur de aanslag gehandhaafd.

1.3. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep bij de rechtbank ingesteld. De rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard.

2. Loop van het geding in hoger beroep

2.1. Belanghebbende is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof. In verband daarmee is door de griffier een griffierecht geheven van € 110. De Inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

2.2. De Inspecteur heeft voorafgaande aan de zitting op 15 januari 2010 een stuk ingediend waarvan een afschrift aan belanghebbende is toegezonden.

2.3. De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 20 januari 2010, gehouden te Den Haag. Daar zijn beide partijen verschenen. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt.

3. Vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het ter zitting verhandelde is in hoger beroep, als tussen partijen niet in geschil dan wel door één van hen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, het volgende komen vast te staan:

3.1. Belanghebbende is werkzaam bij de Europese Octrooiorganisatie en heeft uit dien hoofde in het jaar 2005 een salaris genoten van € [...].

3.2. In de aangifte voor het onderhavige belastingjaar (2005) heeft belanghebbende een bedrag van € 6.226 als uitgaven wegens ziekte opgevoerd, waarin - voor zover hier van belang - een bedrag van € 854 aan premie voor een "Long Term Care" verzekering is begrepen. Belanghebbende heeft voorts rekening gehouden met een drempel van € 6.020, zodat hij per saldo een bedrag van € 206 als uitgaven wegens ziekte in aftrek heeft gebracht. Rekening houdend met een aftrek uitgaven ter zake van studie van € 2.146 en een bedrag van € 3.088 aan niet verrekende persoonsgebonden aftrek over voorgaande jaren, heeft belanghebbende de totale persoonsgebonden aftrek voor het onderhavige jaar berekend op (€ 206 + € 2.146 + € 3.088 =) € 5.440. Belanghebbende heeft voorts een bedrag van € 680 als inkomen uit werk en woning en een bedrag van € 5.035 als inkomen uit sparen en beleggen aangegeven.

4. Omschrijving geschil in hoger beroep en standpunten van partijen

4.2. Voor de standpunten van partijen en voor de gronden waarop zij hun standpunten doen steunen wordt verwezen naar de stukken van het geding.

5. Conclusies van partijen in hoger beroep

5.1. Het hoger beroep van belanghebbende strekt tot vermindering van de aanslag tot een naar een belastbaar inkomen uit werk en woning en uit sparen en beleggen van nihil en tot het verlenen van een persoonsgebonden aftrek over het jaar 2005 van € 4.972.

5.2. De Inspecteur heeft geconcludeerd tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

6. Beoordeling van het hoger beroep

6.2. Buitengewone uitgaven worden in aanmerking genomen voor zover zij samen meer bedragen dan het gedeelte van het verzamelinkomen vóór toepassing van de drempel. Ingevolge artikel 2.18 van de Wet, behoort daartoe het inkomen uit werk en woning. Tot het inkomen uit werk en woning wordt onder meer gerekend het belastbare loon (artikel 3.1, lid 2, letter b, van de Wet).

6.3. Naar 's Hofs oordeel dient het salaris van belanghebbende bij de berekening van de drempel niet in aanmerking te worden genomen, nu dat salaris op grond van artikel 16, lid 1, tweede volzin, van het Protocol is vrijgesteld van Nederlandse inkomstenbelasting. De vrijstelling houdt in dat het salaris niet tot het belastbare loon mag worden gerekend zodat het evenmin tot het inkomen uit werk en woning respectievelijk het verzamelinkomen behoort. Het bepaalde in de laatste volzin van artikel 16, lid 1, van het Protocol is slechts een tariefvoorschrift (zie Hoge Raad, 4 juni 1986, nr. 23 028, LJN AW8008) dat wel van betekenis bij de berekening van de verschuldigde inkomstenbelasting over inkomsten uit andere bronnen maar niet, zoals te dezen, bij de berekening van het verzamelinkomen (vergelijk Hoge Raad 20 april 1977, nr. 18 291, LJN AX3561 en Hoge Raad, 16 april 1986, nr. 23 071, LJN AW8050).

6.4. De Inspecteur voert aan dat uit het arrest van de Hoge Raad van 27 september 2002, nr. 36 165, LJN AE0466, kan worden afgeleid dat bij de berekening van de drempel het salaris in aanmerking dient te worden genomen. Het Hof volgt de Inspecteur niet in zijn betoog aangezien dat arrest een functionaris betrof in dienst van de Commissie van de Europese Gemeenschappen (EG). In dat geval vond toepassing artikel 13 van het Protocol inzake de Voorrechten en Immuniteiten van de EG over de uitlegging waarvan het Hof van Justitie van de EG, bij wijze van prejudiciële beslissing, bevoegd is een uitspraak te doen. De Hoge Raad heeft zijn beslissing dan ook (mede) gebaseerd op vaste rechtspraak van het Hof van Justitie van de EG. Gelet op deze achtergrond, is de werking daarvan niet zo ruim dat het ook invloed heeft op de uitleg van de onder 6.1 vermelde bepaling.

6.6. In het licht van het vorenstaande kan bij belanghebbende redelijkerwijs dan ook niet het rechtens te beschermen vertrouwen hebben bestaan dat de Inspecteur zich bewust op het standpunt heeft gesteld dat de in de aangifte als buitengewone uitgave opgevoerde LTC-premie in het geheel niet meer door hem gecorrigeerd zou (kunnen) worden. Aan de enkele omstandigheid dat de ingediende aangifte op dit punt is gevolgd, kan, mede gelet op de uitleg van de Inspecteur waarom ondanks de aangekondigde afwijking geen correctie is aangebracht, redelijkerwijs niet het vertrouwen worden ontleend dat de Inspecteur is teruggekomen van zijn hiervoor in 6.5 geciteerde, uitdrukkelijke standpunt.

6.7. Het vorenstaande voert het Hof tot de slotsom dat het hoger beroep ten dele gegrond is. De persoonsgebonden aftrek over 2005 bedraagt € 6.745 (€ 6.226 - € 854 LTC-premie - € 773 drempel = € 4.599 ziektekosten en € 2.146 uitgaven studie), vermeerderd met de niet verrekende aftrek uit voorgaande jaren van € 3.088, is € 9.833. Verdeeld over het inkomen uit werk en woning en sparen en beleggen van € 680 en € 5.035 resteert aan nog te verrekenen persoonsgebonden aftrek voor andere jaren € 4.118.

7. Proceskosten en griffierecht

7.1. Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten aangezien gesteld nog gebleken is dat belanghebbende voor vergoeding in aanmerking komende kosten heeft gemaakt.

7.2. Wel dient aan belanghebbende het voor de behandeling voor de rechtbank gestorte griffierecht van € 39, alsmede het voor de behandeling in hoger beroep gestorte griffierecht van € 110 te worden vergoed.

8. Beslissing

De uitspraak is vastgesteld door mrs. B. van Walderveen, J.J.J. Engel, H.A.J. Kroon in tegenwoordigheid van de griffier mr. Y. Postema-van der Koogh. De beslissing is op 2 maart 2010 in het openbaar uitgesproken.