Hoge Raad, 21-11-2025, ECLI:NL:HR:2025:1726, 22/02795 bis
Hoge Raad, 21-11-2025, ECLI:NL:HR:2025:1726, 22/02795 bis
Gegevens
- Instantie
- Hoge Raad
- Datum uitspraak
- 21 november 2025
- Datum publicatie
- 21 november 2025
- ECLI
- ECLI:NL:HR:2025:1726
- Formele relaties
- In cassatie op: ECLI:NL:CRVB:2022:1240
- Zaaknummer
- 22/02795 bis
Inhoudsindicatie
Art. 13, lid 1, Verordening (EG) 883/2004; art. 14, lid 8, Verordening (EG) 987/2009; beoordeling of substantieel gedeelte van werkzaamheden in de woonstaat is verricht; eindarrest na HvJ 4 september 2025, C-203/24, ECLI:EU:C:2025:662
Uitspraak
HOGE RAAD DER NEDERLANDEN
BELASTINGKAMER
Nummer 22/02795bis
Datum 21 november 2025
ARREST
in de zaak van
[X] (hierna: belanghebbende)
tegen
de RAAD VAN BESTUUR VAN DE SOCIALE VERZEKERINGSBANK
op het beroep in cassatie tegen de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 19 mei 2022, nr. 21/1573 AOW1, na beantwoording van de door de Hoge Raad aan het Hof van Justitie van de Europese Unie gestelde vragen.
1 De loop van het geding in cassatie tot dusver
Voor een overzicht van het geding in cassatie tot aan het door de Hoge Raad in dit geding gewezen arrest van 15 maart 2024, ECLI:NL:HR:2024:390, wordt verwezen naar dat arrest, waarbij de Hoge Raad aan het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft verzocht een prejudiciële beslissing te geven over de in dat arrest geformuleerde vragen (hierna: het verwijzingsarrest).
Bij arrest van 4 september 2025, Hakamp, C-203/24, ECLI:EU:C:2025:662, heeft het Hof van Justitie, uitspraak doende op die vragen, voor recht verklaard:
“1) Artikel 14, lid 8, van verordening (EG) nr. 987/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 16 september 2009 tot vaststelling van de wijze van toepassing van verordening (EG) nr. 883/2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels, zoals gewijzigd bij verordening (EU) nr. 465/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2012,
moet aldus worden uitgelegd dat
het bevoegde orgaan bij de beoordeling of een persoon die in twee of meer lidstaten werkzaamheden in loondienst pleegt te verrichten een substantieel gedeelte van die werkzaamheden verricht in de lidstaat waar hij woont, in het kader van een algemene beoordeling van de situatie van die persoon moet nagaan of ten minste 25 % van zijn arbeidstijd en/of bezoldiging in die staat wordt verricht en/of verkregen. In dit verband mag geen rekening worden gehouden met andere omstandigheden of criteria.
2) Artikel 14, leden 8 en 10, van verordening nr. 987/2009, zoals gewijzigd bij verordening nr. 465/2012,
moet aldus worden uitgelegd dat,
in het kader van de algemene beoordeling van de situatie van een persoon die in twee of meer lidstaten werkzaamheden in loondienst pleegt te verrichten, bij de beoordeling of hij een substantieel gedeelte van zijn werkzaamheden verricht in de lidstaat waar hij woont, rekening moet worden gehouden met zijn verwachte situatie in de volgende twaalf kalendermaanden.”
Partijen zijn in de gelegenheid gesteld te reageren op het hiervoor in 1.2 bedoelde arrest van het Hof van Justitie. Belanghebbende en de Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank hebben schriftelijk gereageerd.
2 Nadere beoordeling van de middelen
Uit de hiervoor in 1.2 weergegeven antwoorden van het Hof van Justitie op de prejudiciële vragen van de Hoge Raad volgt dat het in cassatie bestreden oordeel van de Centrale Raad van Beroep (hierna: de Centrale Raad), weergegeven in rechtsoverweging 3.4 van het verwijzingsarrest, onjuist is. Voor zover middel 1 daarover klaagt, slaagt het daarom.
Zoals de Hoge Raad in rechtsoverweging 4.2 van het verwijzingsarrest heeft geoordeeld, faalt middel 1 voor het overige, en falen de middelen 2 en 3 op de gronden als weergegeven in respectievelijk rechtsoverweging 4.9 en rechtsoverweging 4.10 van het verwijzingsarrest.
Gelet op wat hiervoor in 2.1 is overwogen, kan de uitspraak van de Centrale Raad niet in stand blijven. Terugwijzing moet volgen voor een nadere beoordeling van de toepasselijke socialezekerheidswetgeving.
3 Proceskosten
De Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank zal worden veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie. Door de Centrale Raad zal worden beoordeeld of aan belanghebbende voor de kosten van het geding voor de Centrale Raad en van het geding voor de Rechtbank en in verband met de behandeling van het bezwaar een vergoeding moet worden toegekend.