Onroerende zaken op meer dan 2 km van elkaar gelegen glastuinbouwlocaties vormen geen samenstel

De Hoge Raad stelt voorop dat alle omstandigheden van het geval, in onderlinge samenhang bezien, in ogenschouw moeten worden genomen om te beoordelen of sprake is van een samenstel van eigendommen. Deze omstandigheden kunnen onder meer zijn: (i) de geografische samenhang tussen de eigendommen, (ii) de afstand tussen de eigendommen indien zij niet aaneengesloten zijn, (iii) de organisatorische samenhang tussen het gebruik van de eigendommen,(iv) de mogelijkheid dat de eigendommen afzonderlijk van elkaar worden verkocht, (v) de mogelijkheid om de eigendommen onafhankelijk van elkaar te gebruiken, (vi) de uiterlijke kenmerken van de eigendommen, en (vii) de voor derden waarneembare samenhang tussen de eigendommen. Van geval tot geval zal moeten worden beoordeeld welke van deze omstandigheden relevant zijn en welk gewicht daaraan toekomt voor de beoordeling of sprake is van een samenstel. Het is volgens de Hoge Raad niet goed mogelijk nadere, algemene regels over het begrip samenhang te formuleren. Het oordeel van de feitenrechter daarover is in cassatie beperkt toetsbaar. Anders dan belanghebbende betoogt, is voor het antwoord op de vraag of sprake is van een samenstel van eigendommen, niet beslissend of de verschillende locaties dienstbaar zijn aan elkaar en of zij voor hetzelfde organisatorische doel worden aangewend. Het hof hoefde dus geen doorslaggevende betekenis toe te kennen aan een organisatorische samenhang of verwevenheid van de bedrijfsactiviteiten van de belanghebbende op de verschillende locaties. De Hoge Raad acht het oordeel van het hof dat de samenstelbepaling niet van toepassing is, cassatieproof.
(Cassatieberoep ongegrond.)

Bron: HR, 12-09-2025, ECLI:NL:HR:2025:1211
Wet:  art. 16 onderdeel d Wet WOZ