Wijzigingsprotocol belastingverdrag Nederland-Duitsland

Het Wijzigingsprotocol bij het belastingverdrag tussen Nederland en Duitsland bevat aanpassingen met betrekking tot het heffingsrecht over inkomsten uit dienstbetrekking, met name in situaties waarin grensarbeiders (incidenteel) thuiswerken. In artikel 14 van het verdrag is nu vastgelegd dat een werknemer die in het ene land woont en in het andere werkt, tot maximaal 34 dagen per kalenderjaar in het woonland mag thuiswerken zonder dat dit gevolgen heeft voor het heffingsrecht. Deze zogenoemde 34-dagendrempel voorkomt dat het heffingsrecht verschuift naar het woonland bij incidenteel thuiswerken.

Dubbele belastingheffing Daarnaast wordt met dit protocol ook een oplossing geboden voor dubbele belastingheffing bij natuurlijke personen in overheidsdienst die deels thuiswerken. Door uiteenlopende interpretaties van artikel 18 van het verdrag door Nederland en Duitsland kon in deze gevallen dubbele belasting ontstaan. Ook hier wordt een 34-dagendrempel geïntroduceerd, zodat deze groep werknemers onder vergelijkbare voorwaarden kan thuiswerken zonder fiscale complicaties.
Verder bevat het protocol bepalingen over fiscale beleggingsinstellingen. Deze instellingen worden uitgesloten van het recht op het verlaagde bronbelastingtarief voor deelnemingsdividenden, zoals geregeld in artikel 10 van het verdrag. Ook aandeelhouders van deze instellingen kunnen geen beroep doen op dit verlaagde tarief. Voor bepaalde Duitse beleggingsfondsen wordt een vergelijkbare regeling getroffen.
Tot slot voorziet het protocol in enkele technische wijzigingen van ondergeschikte aard, die bedoeld zijn om het verdrag op onderdelen te verduidelijken of aan te passen aan gewijzigde omstandigheden.

Bron: Kamerstukken II 2025-2026, 36840, nr. 1
Wet: art. 14 Verdrag NL-DLD