Standpunt specifieke zorgkosten (aanschafkosten niet geregistreerd medicijn)

Een belastingplichtige lijdt aan een ziekte waarvoor in Nederland en in de EU onvoldoende medicijnen beschikbaar zijn die leiden tot een duidelijke verbetering van de klinische conditie. Buiten de EU is een medicijn op de markt dat is goedgekeurd door de nationale medicijnenautoriteit van het desbetreffende land. Het medicijn is daar alleen verkrijgbaar op basis van een voorschrift van een in dat land erkende arts. Het medicijn is niet in Nederland of in een ander EU-land geregistreerd. De in Nederland gevestigde arts van belastingplichtige kan het medicijn niet voorschrijven, aangezien het medicijn niet in Nederland is geregistreerd. De in Nederland gevestigde arts stelt dat het medicijn tot een verbetering van de klinische conditie kan leiden en geeft bij belastingplichtige aan hoe het medicijn moet worden gebruikt wanneer belastingplichtige dat zelf in het buitenland aanschaft. Belastingplichtige schaft vervolgens het medicijn in het buitenland aan.

Vraag Kunnen de aanschafkosten van een niet in Nederland geregistreerd medicijn in aanmerking worden genomen als uitgaven voor specifieke zorgkosten?

Antwoord Ja. Een farmaceutisch hulpmiddel moet zijn verstrekt op voorschrift van een arts. Het kan hierbij gaan om een voorschrift van een in Nederland gevestigde arts of van een naar Nederlandse maatstaven kwalificerende arts in het buitenland. Ook de aanschafkosten van een niet in Nederland geregistreerd medicijn kunnen daarmee in aanmerking worden genomen als uitgaven voor specifieke zorgkosten. Om de uitgaven voor een niet in Nederland geregistreerd medicijn in aanmerking te nemen als uitgaven voor specifieke zorgkosten, moet ook worden voldaan aan de overige voorwaarden.

Bron: Belastingdienst, kennisgroepstandpunt nr.KG:202:2025:25
Wet: art. 6.17 Wet IB 2001