Beoordeling ‘substantieel werk’ bij grensarbeid strikt op 25%-norm

De zaak draait om een werknemer die in meerdere EU-lidstaten werkt en de vraag of het Nederlandse of een ander socialezekerheidsstelsel van toepassing is. De Sociale verzekeringsbank (SVB) en de werknemer verschillen van mening over de uitleg van het begrip ‘substantieel gedeelte van de werkzaamheden’ in de woonstaat. De Centrale Raad van Beroep had eerder geoordeeld dat ook andere omstandigheden dan arbeidstijd en loon mochten meewegen. De Hoge Raad heeft hierover prejudiciële vragen gesteld aan het Hof van Justitie van de EU.

Strikte uitleg 25%-norm bij grensarbeid Het Hof van Justitie EU verduidelijkt dat bij de beoordeling of een werknemer een substantieel deel van zijn werkzaamheden in de woonstaat verricht, uitsluitend gekeken mag worden naar het aandeel van arbeidstijd en/of loon in die staat. De grens ligt bij 25%. Andere factoren, zoals de aard van het werk of persoonlijke omstandigheden, mogen niet worden meegenomen. Ook moet de beoordeling plaatsvinden op basis van de verwachte situatie in de komende twaalf maanden. De Hoge Raad volgt deze uitleg en vernietigt het eerdere oordeel van de Centrale Raad van Beroep, omdat die ten onrechte andere omstandigheden had meegewogen.
De zaak wordt terugverwezen naar de Centrale Raad van Beroep voor een nieuwe beoordeling, waarbij alleen arbeidstijd en/of loon in de woonstaat bepalend zijn.

Bron: HR 21-11-2025, ECLI:NL:HR:2025:1726
Wet: art. 13 Verordening (EG) 883/2004